..::حوزه علمیه الصدیق بیرجند::..

  محبت دو نوع هست: یک نوع محبت انسانها نسبت به مخلوقات، و یک نوع دیگرمحبت انسان ها به خدا و پیامبر(ص)بین این دونوع محبت تفاوت بسیار عظیمی است؛ محبت با مخلوقات فانی و زودگذر است، محبت با خدا و پیامبر باقی است هم در دنیا وهم در آخرت.(وَمَنْ أَحَبَّنِي كَانَ مَعِي فِي الْجَنَّة) پیامبرمی فرمایند کسی که در دنیا مرا دوست داشته باشد در بهشت هم با من است.اما بقیه دوستی ها نهایتا با مردن انسان از بین می رود و اثری از آن دوستی ها دیگر باقی نمی ماند.انسان یک موجود اجتماعی است و باید با دیگران معاشرت داشته باشد ومعاشرت با دیگران بدون محبت امکان پذیر نیست.پیامبر می فرمایند: (الْمُؤْمِنُ یألف وَ لَا خیر فیمن لَا یألف وَ لَا یؤلف) مومن محل و جایگاه الفت و محبت است، هم باید دیگران را دوست داشته باشد و هم دیگران او را دوست داشته باشند.اما انسانی که نه دیگران را دوست دارد ونه دیگران او را دوست دارند (لَا خیر فیمن) هیچ خیری در او نیست.در روایت دیگر پیامبرقسم یاد میفرمایند: (لَا تَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تُؤْمِنُوا ، وَلَا تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُّواأَوَلَا ، أَدُلُّكُمْ عَلَى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُمْ ، أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ) فرمودند هرگز وارد بهشت نخواهید شد تا اینکه ایمان بیاورید و ایمان شما هرگز کامل نخواهد شد تا اینکه یکدیگر را دوست داشته باشید.آیا به شما خ ..::حوزه علمیه الصدیق بیرجند::.....